Hardlopende wetenschapper

20 september 2016

Voor RunnersWorld interviewde ik Prisca Vis.
Vis is ultraloper en wetenschapper. Samen met ‘geluksprofessor’ Ruut Veenhoven onderzocht ze of succes gelukkig maakt. Dit deed ze door deelnemers aan de Olympische en Paralympische Spelen van 2012 te ondervragen. Het lijkt erop dat het klimmen naar de top gelukkiger maakt dan het uiteindelijk op de top staan.

 

rw-maakt-succes-gelukkig

 

 

Kok

20 september 2016

Ik was zelf best wel blij toen het Vroesenpaviljoen openging, want het Vroesenpark was zo’n beetje mijn achtertuin. Ik interviewde de kok,die nooit langer dan een maand achter elkaar couscoussalade wil maken. En: ‘Hoe een bitterbal van Rolf smaakt? Dat moet je zelf maar komen proeven.’

Lees hier het artikel, dat ik schreef voor De buik van Rotterdam.

 

 

vroesenpaviljoen_def

 

 

Trailrunner

20 september 2016

Marc Weening is trailrunner.
‘Op een kampeerterrein in de Rocky Mountains raakte ik aan de praat met langlaufers van het nationale Canadese team. In de zomers trainden zij daar door vrijwel dagelijks trails van veertig kilometer te lopen. Ik mocht met ze mee trainen. Door gebieden waar beren en wolven leven liepen we over smalle paadjes, waar je achter elkaar moest lopen en je verder niemand tegenkwam.’ Het geluk van de eenvoud: dat gevoel wilde hij vasthouden.

 

Lees hier wat Marc nog meer zei, onder andere over selfies maken op de Veluwe. (Artikel voor Run2Day)

 

marc-weening

 

 

Tweelinglopers

20 september 2016

Voor Run2Day interviewde ik drie tweelingstellen die met (of tegen) elkaar hardlopen: ‘Wij willen altijd alles snel doen, dus ook hardlopen moet bij ons snel.’

Hier lees je het artikel.

 

running-twins_def

8 hiphoppers en een choreograaf

19 september 2016

Arthur Rosenfeld had zin om iets nieuws te maken. Als choreograaf had hij nog nooit met breakers gewerkt. Voor de voorstelling 100% Selfmade koos hij acht dansers uit de hiphopscene. De voorstelling gaat over wat er gebeurt wanneer acht individuen met elkaar samenwerken.

‘Je denkt bij hiphop aan stoere machogasten die helemaal voor hun eigen “moves” gaan,’ zegt Arthur. ‘En dat beeld klopt ook, het gaat in de breakersscene om laten zien wie je bent, en ja, het moet er stoer uitzien. Maar breakers zijn lief voor elkaar.’

Lees hier mijn interview met de choreograaf en een van de dansers van 100% selfmade. Voor Uitagenda Rotterdam, januari 2016.

Marimbaspeler

19 september 2016

Tatiana Koleva is marimbaspeler.

‘Mijn marimba heeft bijna de omvang van een concertvleugel. Je kunt er van heel laag tot heel hoog mee, hij heeft een enorm bereik. Maar tegelijkertijd is het ook een verzameling houtjes waaruit je een melodie probeert te maken. Je wilt dat de plankjes met elkaar beginnen te zingen. Als dat lukt, als mijn instrument met me mee zingt en denkt en fluistert, bijna alsof we één zijn, dan ben ik gelukkig.’

Ik interviewde haar voor Uitagenda Rotterdam, hier lees je het interview helemaal.

Choreograaf, zanger, danser

19 september 2016

Ik kwam thuis.
‘Ik ben gebeld door Scapino Ballet,’ zei ik tegen mijn vriend.
‘Of je voor ze komt dansen?’ vroeg hij, hij vond het zelf een erg leuk grapje.
‘Of ik het programmaboek voor hun nieuwe voorstelling wil schrijven,’ zei ik. ‘Vet cool, hè.’

Een paar weken eerder had ik Ed Wubbe, Scapino’s choreograaf, een van hun dansers en Henk Hofstede, de zanger van de Nits, geïnterviewd over TING!, de jubileumvoorstelling die ze samen maken.
Dat Scapino me nu voor hun programmaboek vroeg, ach, ik doe daar verder gewoon heel koel over.

Lees hier het driedubbelinterview.

 

 

scapino_nwsbrf

Toiletjuf

19 september 2016

toiletjuf_def

Fotograaf Joke Schut en ik portretteren iedere maand een ‘Medemogelijkmaker’: iemand die – achter de schermen – helpt de stad Rotterdam te maken tot wat -ie is. Deze keer toiletjuf Conny Verschoor, die bij Annabel (Transportclub) werkt: ‘Er zijn nachten dat alles klopt.’

 

Conny Verschoor (59), toiletjuf bij Transportclub (Annabel)

‘Ik hou van de nacht. Als ik op vrijdagavond vanuit Breda op Rotterdam Centraal aankom, voel ik op het station al de energie en de verwachtingen van de nacht: mensen zijn onderweg naar een club of een feest, iedereen gaat op stap om het harde werken van de week ervoor te vergeten.

Ik ben toiletjuf, maar vooral aanspreekpunt. Waar kan ik oordoppen kopen? Hoe laat draait die dj? Heb je een aspirientje voor me? Er staan soms tien man tegelijk aan mijn tafel me van alles te vragen – dwars door de keiharde techno heen. En veel bezoekers komen naar me toe voor een praatje. Zij kennen mij, ik ken hen. Vragen ze me hoe het met mijn hondjes gaat. Er zijn nachten dat alles klopt. Het publiek, de sfeer, de muziek. Een nacht voor in de boeken, noemen mijn collega’s van de bar en ik dat, nachten waar over tien jaar nog over wordt gesproken.

Een jaar geleden verhuisden mijn man en ik naar Brabant, naar een chaletje bij de bossen. Mijn werk voor doordeweeks, als toiletjuf bij een winkelcentrum, had ik opgezegd. Ineens was ik overdag vrij. Het is leuk om met onze vier hondjes door het bos te struinen, maar als je niet werkt, lijken alle dagen op elkaar. Gelukkig vragen ze me nu ook in Brabant vaak als toiletjuf. En op vrijdagavond is het: hop, in de intercity direct, terug naar Rotterdam. Zolang ik werk, voel ik me jong.’

 

 

 

Theatertechnicus

19 september 2016

Fotograaf Joke Schut en ik portretteren iedere maand een ‘Medemogelijkmaker’: iemand die – achter de schermen – helpt de stad Rotterdam te maken tot wat -ie is.

Deze keer: theatertechnicus Jeroen Melsen: ‘Als kind zat ik op toneelles. Dat leek mijn ouders een goed idee, want ik was een beetje een einzelgänger. Toneelspelen vond ik leuk, maar het werk achter de schermen vond ik nog leuker. Bij het schooltoneelstuk had ik geen rol op het podium, maar deed ik de lampen.’ Lees hier verder.

 

jeroen-melsen_nwsbrf

Kostuumontwerper

19 september 2016

In de rubriek ‘Medemogelijkmaker’ van Uitagenda Rotterdam portretteren fotograaf Joke Schut en ik elke maand iemand die achter de schermen bijdraagt aan de kunst en cultuur in Rotterdam.

Deze keer: Saïna Lucio, kostuumontwerper voor het Zomercarnaval: ‘Het mooiste moment is wanneer de groep klaarstaat om te vertrekken. Ik loop dan een stukje verderop om naar ze te kijken. Iedereen is nog fris en onbezweet, de kostuums en hoofdtooien zitten perfect, de band begint met spelen. Dan voel ik me licht en ontspannen, al heb ik de nacht ervoor nauwelijks geslapen. Goed gedaan, denk ik dan bij mezelf, en nu: gáán.’

Lees hier verder.

 

saina-lucio_nwsbrf

Beveiliger

7 mei 2016

beveiliger_def

 

‘Vanuit de toren kijk ik uit over de binnenplaats, over de glazen daken van het museum. In de verte zie ik een stukje Coolhaven, en het huis waar ik opgegroeid ben. Mijn ouders namen mijn broertje en mij op zondag altijd mee naar Boijmans, voordat we naar oma gingen. We roetsjten van de trap met de houten krullen. Werden we achternagezeten door de suppoost.’

Interview voor de rubriek ‘Medemogelijkmaker’ met beveiliger Herman Mastwijk, voor Uitagenda Rotterdam, mei 2016. Lees het interview hieronder:

 

Herman Mastwijk (58), beveiliger bij Museum Boijmans Van Beuningen

‘Elf kilometer loop ik op een gemiddelde werkdag. Wij wisselen elkaar af, zodat je nooit de hele dag in dezelfde zaal staat. In Italiaanse musea zie je weleens beveiligers met een puzzelboekje op een stoel zitten. Bij ons niet. Als je zit ben je niet scherp.

Mensen vergeten soms hoe kostbaar en kwetsbaar kunst is. Ze willen even aan de stof van een jurk voelen, lopen achteruit om een selfie te maken, kinderen rennen pats-boem op de clowns af. Ik ben altijd op mijn hoede, observeer, anticipeer. Maar als ik mensen aanspreek, snappen ze het. Hebben ze gewoon even niet opgelet.

Vanuit de toren kijk ik uit over de binnenplaats, over de glazen daken van het museum. In de verte zie ik een stukje Coolhaven, en het huis waar ik opgegroeid ben. Mijn ouders namen mijn broertje en mij op zondag altijd mee naar Boijmans, voordat we naar oma gingen. We roetsjten van de trap met de houten krullen. Werden we achternagezeten door de suppoost. En nu loop ik hier elke dag. Met mijn neus boven op de collectie. De spanning die je voelt als ‘De hooiwagen’ uit het Prado hierheen komt en wordt uitgepakt.

Aan het eind van de dag fiets ik op mijn racefiets naar huis. Ik woon in de polder. Weet je wat mijn lievelingszaal is? De Willem van der Vormgalerij. Zaal 30. Werken van de Haagse School: polders, rivieren, water.’

 

 

Melksommelier

1 april 2015

Bas de Groot is melksommelier. Bij Boer Bertus dronk hij, acht jaar oud, melk van pas gemolken Maas-Rijn-IJsselkoeien, en inmiddels is hij melkverslaafd. Hij gaat het hele land door om melkproeverijen te geven aan boeren en burgers.

Dit artikel (lees het hier) verscheen in nrc.next, op 1 april 2015, de dag dat het melkquotum werd afgeschaft.

 

melk-pagina-1

Steltloper

17 december 2014

‘Voor het eerst van mijn leven buig ik mijn hoofd om door een deuropening te gaan. Vandaag ben ik 75 centimeter langer dan normaal. Voor iemand die altijd de kleinste is, voelt dat als de hemel.’

Ik ging mee trainen met een groep professionele steltlopers.

Hier lees je het artikel. Het verscheen in nrc.next op 17 december 2014.

 

tmp_6073

Beaster

23 augustus 2014

Wegzakken in de modder, touwtrekken met een omgewaaide eik. En vergeet de stairway to hell niet.
Beasten is een bootcamp in de natuur, met je voeten in de brandnetels. Hier lees je het artikel.

Voor nrc.next, 23 augustus 2014, samen met fotograaf Marten van Dijl.

 

nrc.next-1

Danser

14 juni 2014

Bonnie Doets, al twintig jaar danseres bij Scapino, loopt zo lichtvoetig dat het lijkt alsof ze Air Max aanheeft…. Lees hier verder

Zorgboerin

4 juni 2014

Het gebeurt niet vaak dat je in een restaurant bijna vergeet om te eten en te drinken, maar bij De Buytenhof in Rhoon ligt die kans op de loer. Want behalve een theeschenkerij is er ook een bloemenpluktuin, een winkel waar je zelfgemaakte chutneys en groenten uit eigen moestuin kunt kopen, een fruitboomgaard én een stal met 25 biggetjes. En dat midden in de natuur, op een plek waar je de snelweg niet hoort, een kwartiertje met de auto vanaf Rotterdam. Je komt er via een dijkje en een smal eenrichtingsweggetje. Bij een tegenligger heb je pech: achteruit.

Artikel voor De Buik van Rotterdam, 4 juni 2014.

Buytenhof buiten

 

Imker

8 april 2014

Hoe smaakt Rotterdamse honing? Naar de platanen op de Coolsingel, de klavers langs de Rotte? Of het gras van de Kuip? Balten Schalkwijk is stadsimker. Hij kan je precies vertellen hoe Rotterdamse honing smaakt.
Interview voor De Buik van Rotterdam, 8 april 2014.

 

balten

 

Foto: Maarten Laupman