Dweilpauze op de schaatsbaan in Central Park, New York

29 december 2014

Dweilpauze op de schaatsbaan in Central Park, New York.
Mijn Amerikaanse vriendin en ik halen met onze schaatsen nog aan grote kartonnen bekers warme chocolademelk en gaan op de bankjes zitten.
Ik kijk naar de wolkenkrabbers die boven de donkere bomen uit steken.

Er komt een man het ijs op met een karretje met borstels eraan, om de sneeuw weg te halen. Hij duwt het karretje voor zich uit terwijl hij schaatst.
Hij maakt zorgvuldige, zwierende bewegingen; de ijsbaan is van hem.
Dan blijft zijn schaats in zijn broekspijp haken.

Ik lach, met zo’n ontspannen onderkaak en dat je er een beetje slap van wordt.
Ik ben de enige die lacht.
Mijn vriendin zucht en zegt: ‘Dat is nou typisch iets voor Nederlanders, om daar om te lachen.’

Ik vraag niet wat ze bedoelt maar ik voel me een stuk minder vrouw van de wereld dan voordat de man bleef haken.

 

 

 


Geef een reactie