Draven en beasten

3 juli 2014

Omdat ik zo nodig iets nieuws wilde doen, draafde ik nu met een bezwete man op mijn rug over een steiger.

Nieuwe dingen doen is goed voor je hersens, had ik ergens gelezen, en beasten had ik nog nooit gedaan. Het klonk een beetje vies, maar een vriendin had gezegd dat het leuk was, en soms moet je iemand gewoon vertrouwen.

Bij de verzamelplaats stonden acht jongens en een trainer. Ze zagen er fit uit. Van dat beasten natuurlijk.
De trainer zei: ‘Draaf maar vast naar het zand.’

Draven was: héél hard hardlopen. Harder dan ik ooit had hardgelopen. Het was het tempo waarbij ik, als ik het ook maar benader, denk: hoeh, niet doen.
De jongens draafden over het grasveld, door het rulle zand, zo het water in.
Ik erachteraan.
Alles voor mijn hersens.

In het uur dat volgde zwommen we naar het diepe gedeelte van de plas, waar we onder en over een stang over de breedte van de plas moesten duiken. Daarna zwommen we naar de kant en sleepten onszelf met onze armen over een breed grasveld. ‘Handig, dan kan je dat vast als je geen benen meer hebt’, riep de trainer bemoedigend.
We klommen in bomen, en in een paaltje met ‘niet fietsen’ erop. We draafden naar de steiger, sprongen in het water en moesten zonder onze knieën te gebruiken weer omhoog klimmen. We koppeltjeduikelden om een boomtak.
We draafden bij elkaar op de rug over de steiger.

Om ons heen waren mensen aan het barbecuen en potjes voetballen.
Dat zag ik later pas.

Terug bij de parkeerplaats had ik overal schrammen, mijn elleboog bloedde, ik was met mijn knie door de brandnetels gegaan en mijn kleren waren doorweekt en bedekt met strootjes en ganzenpoep.

Ik wist niet zeker of beasten goed was geweest voor mijn hersens. Weliswaar had het woord ‘draven’ een nieuwe dimensie gekregen maar verder had ik helemaal nergens aan gedacht. Gesprekken had ik ook al niet gevoerd, behalve het uitwisselen van de woorden ‘Aaaah, man’, ‘Au’ en ‘Tof, zeg, dit’.
Met een enorme grijns op mijn gezicht fietste ik naar huis.

 

 

 

Later maakte ik, samen met fotograaf Marten van Dijl, voor nrc.next dit artikel over beasten.


Geef een reactie