WDKA-student

Voor een grote reclamecampagne van Bibliotheek Rotterdam interview ik Rotterdamse biebgangers. Zoals Suze Hoek, student aan de Willem de Kooning Academie. ‘Ik heb de concentratie van een vis.’ (Maar voor het eerst sinds de leeslijst van de middelbare school leest ze weer een echt boek.)

Het interview met Suze lees je op de site van de bibliotheek, en hieronder.
Fotografie: Joke Schut, ontwerp: Stof Rotterdam.

laura-van-mourik-tekstschrijver_ik-bieb-jouwverhaal

Rotterdam, 1 December {iptcyear}. Ik Bieb voor hem, campagne beelden Bibliotheek Rotterdam photographer: Joke Schut
beeld: Joke Schut

 

Interview Suze Hoek

‘Ik heb de concentratie van een vis. Thuis kan ik me moeilijk concentreren, zeker als mijn kamer een rommel is. Daarom studeer ik vaak op school. Ik studeer aan de Willem de Kooning Academie.
Een paar keer per jaar ga ik naar de bibliotheek om te studeren. Er hangt hier een echte werksfeer: het is er rustig, je wordt niet snel afgeleid. Meestal zit ik op de vierde verdieping, aan een van de tafeltjes bij de balustrade. Daar studeren veel andere studenten. Iedereen zit in zijn eigen bubbel, maar toch hangt er een gemoedelijke sfeer. Alsof iedereen aardig tegen elkaar is. Door die sfeer word ik zelf ook rustiger.

Willem van Oranje
Eén keer ben ik juist niet voor de rust naar de bieb gegaan. Ik had een keuzevak voor school, over taboes. Als experiment ging ik steeds heel dicht bij mensen zitten. Dichterbij dan je gewend bent van elkaar. Iemand stond meteen op en ging aan een andere tafel zitten. Maar er was ook een man die me uitgebreid begon te vertellen over het boek dat hij aan het lezen was. Het ging over Willem van Oranje. Volgens mij had het gesprek voor hem nog wel langer mogen duren.

Taal is zeg maar echt mijn ding

Ik zit nu in het tweede jaar van de opleiding Illustratie. Als kind al vond ik plaatjes interessanter dan tekst. Mijn moeder is gek op lezen en nam me wekelijks mee naar de bieb. Ik ging dan in de kinderhoek de plaatjes in boeken bekijken. In de Donald Duck van mijn broer keek ik ook altijd alleen naar de afbeeldingen; de tekst in de ballonnetjes sloeg ik over.
Doordat ik zo snel afgeleid ben, is lezen een drempel voor me. Ik had superlang geen echt boek meer gelezen. De laatste keer was voor mijn leeslijst van de middelbare school. Maar pas ben ik begonnen in Taal is zeg maar echt mijn ding, van Paulien Cornelisse. En ik vind het superleuk. Het zijn allemaal korte stukjes. Dat is in mijn geval wel handig.

Informatie vinden op internet
Het mooie aan de bieb is dat je er informatie kunt vinden die je op internet niet vindt. Bij Google moet je bovendien een zoekwoord intypen, en daardoor word je al in een bepaalde richting geleid. In de bieb trek je een boek uit de kast en weet je pas wat erin staat als je het openslaat. Je kunt nog onverwachte ontdekkingen doen. Naar de bieb gaan is eigenlijk net als shoppen: je weet nog niet precies wat je wilt hebben, je begint met rondstruinen en dan ineens kom je zomaar dat éne leuke jurkje tegen.’