Fotograaf over Oude Westen

Elke maand interview ik fotograaf Boudewijn Bollmann over de foto die hij maakt in een Rotterdamse buurt. Deze maand was hij in het Oude Westen, op de Nieuwe Binnenweg, om precies te zijn: in de Paradijskerk. ‘De wereld komt me ineens hard en gehaast voor.’

Voor Uitagenda Rotterdam, de rubriek ‘Buurten’. Je leest het interview hieronder of hier.
Eerder was Boudewijn in Katendrecht, Vreewijk en Kop van Zuid.

 

Boudewijn Bollmann over het Oude Westen

‘In het Oude Westen ken ik alle straten, ik hou van zijn levendigheid. Toch zoek ik er af en toe de stilte van de Paradijskerk op. Ik geloof niet in God, maar ik overdenk de dingen, tel mijn zegeningen, en vervolg mijn weg.

Maar op deze vrijdagavond ben ik een vreemde hier, met camera bovendien. Ik beloof de koster dat ik de mensen onherkenbaar zal fotograferen. Ik schuif in het derde bankje en kijk naar achterhoofden.

Elke week komt deze groep bij elkaar voor het Taizégebed: eenvoudige, meditatieve gezangen en gebeden, vanavond begeleid door gitaar. Naast het altaar hangt een playlist met de nummers van de liederen. Die klinken ouderwetser dan ik had verwacht, middeleeuws bijna, met veel halleluja’s. Het stemt me kalm. Na het gebed komt de groep naar me toe. “Je mag ons best van voren fotograferen, hoor,” zeggen ze. Ze gaan weer zitten, zingen verder.

Ik besef dat ik me tijdens het gebed, onwillekeurig, een beeld heb gevormd van deze mensen. Alsof ze zich in een werkelijkheid bevinden waarin ik me, als gewone volkse jongen, nooit zal begeven. Maar als we na afloop koffiedrinken in het zijkamertje wordt er nuchter en praktisch vergaderd over hoe ze meer jonge mensen kunnen bereiken – iets met flyers, misschien – en iemand vraagt: “Naar welke kroeg gaan we?”
We wassen de koffiekopjes af, en dan staan we buiten, in de drukte van de Nieuwe Binnenweg, mensenmassa’s bij Rotown en Stalles. De wereld komt me ineens hard en gehaast voor. De groep verdwijnt de stad in, richting kroeg. Ik fiets naar huis.’

 

Foto: Boudewijn Bollmann