Zwemmen met de boekhouder

6 oktober 2017

Het leukste van zwemmen met de boekhouder leek me dat ik dan een blog kon beginnen met de zin ‘Ik ging zwemmen met de boekhouder’.

Het waaide toen mijn boekhouder en ik naar de plas liepen, mijn sjaal klapperde om mijn hoofd. Op het strand was niemand. Ik keek naar de zeemeeuwen en de witte schuimkopjes.

In het water stonden palen met boeien ertussen. Mijn boekhouder vertelde dat ze meestal bij paal 60 begon en dan tot paal 35 zwom. Ze wapperde met haar hand in de verte. Ik vroeg hoeveel meter dat was, zij zei dat tussen elke paal tien meter zat, ik zei traag: ‘Dus dat is…’
‘Vijfhonderd, heen en terug,’ zei zij.

We liepen het water in. Het voelde alsof mijn voeten in shock raakten.
Toen het vrij lang duurde voordat ik door was zei mijn boekhouder: ‘Het hoeft niet, hè.’ Ze vertelde wat ze van de ijsman had geleerd: dat het allemaal ging om goed ademhalen.

Eenmaal door begon ik als een dolle te zwemmen, maar daar werd ik niet warmer van, dus ik probeerde het met goed ademhalen. Bij paal 47 was het alsof ik ineens enorm veel koffie ophad, en ik begon te kletsen, dat ik triathlons wilde gaan doen, en blablabla. Vlak erna voelde mijn mond te stram om nog te kunnen praten.

Eenmaal thuis bleven we heel lang rillen, maar dat was normaal, zei mijn boekhouder. Ze gaf me een springtouw.
‘Ik doe altijd vijftig keer,’ zei ze, en ze ging naar boven om een fleecedeken voor me te halen.
Ik sprong touwtje in de woonkamer van de boekhouder. Ze kwam terug en ik gaf het touw aan haar. Toen ze bij vierenveertig was haperde haar voet.
‘Nu moet je opnieuw beginnen,’ zei ik.
‘Nee hoor,’ zei ze.

Daarna vertelde ik over mijn vriend van de middelbare school, die af en toe als hij wakker wordt net als in ons eindexamenjaar denkt: wat zal ik eens gaan worden, later? Mijn boekhouder vertelde over een zesentachtigjarige turnlerares die had gezegd: ‘Ja, die kinderen moeten toch leren turnen’, en zij vertelde anekdotes over haar werk, waarover ze dan zei: ‘Die mag je niet gebruiken in je blog.’

Ik vind dat wij, collega’s, klanten, opdrachtgevers, kantoorgenoten en vage kennissen, de dag vaker moeten beginnen met zwemmen in een plas.
Hierbij nodig ik je uit.
Het kan nog tot november, zegt mijn boekhouder.

 

 

Hier lees je over zwemmen als een ballerina (met foto), hier over surfles en hier over een enge badmeester.
Lees je liever over jonge katjes? Dat kan hier.

 


Geef een reactie